Niemiecka wymowa nie jest trudna, pod warunkiem, że zna się najważniejsze zasady związane z artykułowaniem poszczególnych słów oraz całych wyrażeń. Mówienie po niemiecku opiera się na kilku ścisłych oraz przejrzystych regułach, które koniecznie trzeba poznać, w ten sposób będziemy bowiem wymawiać poprawnie praktycznie każdy tekst.
Ucząc się wymowy, musisz wiedzieć, że uczysz się nie tylko poprawnej wymowy, ale również właściwego akcentu, charakterystycznego dla języka niemieckiego. Dlatego na samym wstępie warto postawić przede wszystkim na podstawowe słówka dla początkujących, na przykładzie których poznamy najważniejsze zasady rządzące niemieckojęzyczną wymową. Opanowanie kilku prostych reguł pozwoli ci płynnie mówić oraz pisać, a w tym celu wykorzystuj zadania, które będą się koncentrowały w głównej mierze na ćwiczeniach pozwalających na szlifowanie poprawnego akcentu oraz również intonacji.
Zasady niemieckiej wymowy to przede wszystkim reguły, dzięki którym dowiemy się, jak wymawiać pojedyncze litery, które składają się na całe słowa, a te z kolei na zdania.
Najważniejsze reguły wymowy związane są z samogłoskami oraz ze spółgłoskami. W języku niemieckim samogłoski mogą być krótkie bądź też długie. Samogłoskę [ɪ]: wymawia się podobnie jak polskie y, ale wargi powinny być nieco mniej napięte, a język ułożony trochę wyżej względem podniebienia. Samogłoskę [y] wymawia się poprzez ułożenie języka jak do wymowy samogłoski i, natomiast wargi zaokrąglamy jak przy wymowie samogłoski u. Samogłoska ta najczęściej w języku niemieckim jest zapisywana przy użyciu litery ü (u umlaut).
Oprócz samogłosek ö i ü istnieje w niemieckim także litera ä (a umlaut), której wymowa zbliżona jest do wymowy naszego polskiego e.
Spółgłoski w języku niemieckim wymawiane są praktycznie tak samo jak w języku polskim. Jest jednak kilka wyjątków od tej reguły, o których trzeba wiedzieć. Spółgłoska c czytana jest jako k przed samogłoskami a, o oraz u, natomiast ck: czytane jest jako k. Spółgłoski ch oraz g: czytane są podobnie jak polskie ś po samogłoskach ä, e, i, ö, ü. Grupa spółgłosek sch: czytana jest jako sz, grupa spółgłosek ss: czyta się jako s, a grupę spółgłosek tsch wymawia się jako cz.